fredag 23. desember 2011

Pepperkakehusa mine, del 7 - Finale

Det året eg fylte 60, fann eg tida mogen til å pensjonere meg som pepperkakebakar.  Det er ei tid for alt.

Etter eit par år, tykte dottera at det vart litt stussleg, så ho baka sjølv. Anglofil som ho er, landa ho på noko ur-engelsk, Stonehenge:


Eg reknar med at alle kjenner til Stonehenge, men her er i alle fall originalen:



Så tek klokehaudet juleferie og takkar for denne runden. Følg med på nyåret!

PS - Eg veit at det heiter pepar på nynorsk, men pepperkake er eit omgrep som kom til meg i vaksen alder. I heimegrenda bakte vi ikkje pepperkaker, vi lagde mann- og konekaker i lys deig og dekorerte dei med spisse pinnar dyppa i konditorfarge.  "Julemannja" vart dei kalla, ikkje grammatisk korrekt "julemenn".  Ein bør i det store og heile late vere med å jage etter det korrekte heile tida.  I mitt hovud har "pepperkake" fint lite med "pepar" å gjere. Det er forresten berre Egners bakergutt som brukar pepar i pepperkaker.

Ingen kommentarer: